NL Story - het traject delen

Zorg aan Zet richt zich op verdere verspreiding van het traject

“Iedereen is oprecht geïnteresseerd in deze gemotiveerde doelgroep”

Zorg aan Zet, arbeidsmarktorganisatie voor zorg en welzijn in Limburg, sloot zich in 2018 als projectpartner aan bij het Euregionale project ‘In de Zorg -Uit de Zorgen’.


Directeur Leon Lemeer: “Het toeleiden van kandidaten naar de arbeidsmarkt van zorg en welzijn is een van onze kernactiviteiten en dat is ook de voornaamste doelstelling van het project.


Een voor de hand liggende match dus. Anderzijds wilden we ook graag bijdragen aan de integratie van statushouders en dat lukt nog altijd het beste via werk.

Onze rol was in het begin vooral bedoeld als ondersteuning bij het maken van de verbinding tussen onderwijs, werkgever en overheid.


In de praktijk ging dat in dit geval met de gemeente Sittard-Geleen min of meer vanzelf in een uitstekende samenwerking waarbij ook VluchtelingenWerk een belangrijke inbreng had.


Vooral ook vanwege hun expertise om statushouders te bereiken en hen te interesseren voor het aanbod."


Communicatie


Als Zorg aan Zet zijn we ook lead partner van het werkpakket Communicatie.


In de inventarisatie- en ontwikkelfase voor alle drie de landen. Nadat de uitrol regionaal gescheiden werd vooral voor de Nederlandse situatie.


De website idz-udz.eu is het voornaamste kanaal waarop we het verloop van het project vastleggen, tools en informatie delen en veel plaats hebben ingeruimd voor verhalen uit de praktijk.”


Verder verspreiden

 

Als projectpartner is het verbinden van organisaties en initiatieven een karakteristieke rol van Zorg aan Zet.


Een rol die alleen maar belangrijker wordt nu het project de einddatum nadert en meer focus komt te liggen op disseminatie: het verder verspreiden van het gedachtengoed, de tools en de ontwikkelde trajecten en het informeren, interesseren en inspireren van andere zorgorganisaties en gemeenten.


“Daarin zijn we flink wat tijd en energie aan het investeren. Door onze positie en contacten met zorgorganisaties en lokale overheden hebben we al verschillende spin-offs kunnen initiëren.


De eerste concrete afspraken zijn gemaakt tijden een vergadering met wethouder Alexander Vervoort van de gemeente Venlo, bestuurders Mark van Ooijen en Wiel Ploegman van respectievelijk de Zorggroep en Proteion en directeur Kaveh Pour van Vluchtelingenwerk Zuid-Nederland.


Bedoeling is een traject te starten waarin Venlo als centrumgemeente voor Noord-Limburg de coördinatie verzorgt bij het toeleiden van statushouders naar een opleiding voor een baan bij een van de zorgorganisaties.


Ook de gemeente Heerlen heeft inmiddels interesse getoond voor een soortgelijk traject.

De kandidaten worden inmiddels zeer gewaardeerd door collega's en cliënten

Wat aanspreekt is het concrete karakter ervan en dat het op maat gesneden is voor deze specifieke doelgroep. Wethouder Martin de Beer van Heerlen is tevens wethouder voor de arbeidsmarkt zorg en welzijn voor heel Zuid-Limburg, waardoor het bereik al meteen veel groter is.


Hij legt ook de verbinding met Maastricht-Heuvelland. Zo willen we bij gemeenten zowel als bij zorgorganisaties een olievlekwerking creëren.


Een volgende speerpunt is de regio Roermond en Weert en eventueel kijken we dan ook naar de aangrenzende Brabantse gemeentes.


Maar, zoals bij alles in dit project, we nemen kleine stapjes; niet groot en grootser, maar beginnen op kleine schaal, daarvan leren en die kennis weer doorgeven aan de volgende groep.

 

Tot nu toe is iedereen die ik spreek oprecht geïnteresseerd om kansen te bieden aan deze doelgroep.


Er is sprake van een hoge gunfactor. Het is dan ook een zeer gemotiveerde doelgroep met ontzettend veel potentieel. Maar het zijn ook gewoon mensen die we hard nodig hebben in de zorg. Dus het is niet alleen vanuit maatschappelijke verantwoordelijkheid dat partijen zich achter het initiatief scharen, het is noodzakelijk om iedereen die in de zorg wil en kan werken ook daadwerkelijk te betrekken.


Wat dat betreft is het effect van ‘het eerste schaap’ ook niet onbelangrijk. Een grote zorgorganisatie en een centrumgemeente zijn met dit project succesvol is gebleken; dat maakt het eenvoudiger voor anderen om aan te haken.”


Provinciale interesse


“Samen met Zuyderland hebben we ook contact gelegd met de provincie om het project en de resultaten onder de aandacht te brengen van gedeputeerde staten.


Inmiddels heeft een aantal statenleden hun interesse uitgesproken; een van hen bezoekt binnenkort een Zuyderland locatie om met medewerkers en deelnemers te praten.


Onze intentie is om de provincie te interesseren om mee te investeren in het creëren van werkgelegenheid in de zorgsector voor deze specifieke doelgroep.


Het zou dan bijvoorbeeld kunnen gaan om het agenderen van het onderwerp bij de centrumgemeenten. Maar liefst natuurlijk dat de provincie ook een deel van de kosten meefinanciert die kerngemeenten maken als ze een traject inrichten. Overigens hebben de gemeenten daarover inmiddels ook zelf al contact met de provincie; het begint echt te lopen.”


Ook straks beschikbaar


Veel kennis blijft na afloop van het project in januari 2021 beschikbaar via de website idz-udz.eu.


Ook het door Gilde Opleidingen en de projectpartners ontwikkelde schakeltraject is in principe overdraagbaar naar andere organisaties.


Leon Lemeer: "Als Zorg aan Zet informeren we andere organisaties en gemeenten daarover en brengen hen daarover onderling in contact."

Duurzame banen


Vanuit de werkgeverskant is het traject inmiddels redelijk uitgekristalliseerd en zijn de onvermijdelijke weeffouten van het begin opgelost.


We weten nu veel beter hoe je zaken moet aanpakken en op welke randvoorwaarden je extra moet letten. Daarmee is het voor andere organisaties en gemeenten aantrekkelijker geworden om in te stappen.


We hebben ook geleerd over het belang van het feit dat het om duurzame banen moet gaan. Zuyderland heeft dat opgepikt. Het gaat om een gesubsidieerd project, maar dat houdt eind van het jaar op.


Toch gaat Zuyderland ermee door. Er gaat een tweede groep starten nadat de subsidieperiode is opgehouden, dat doe je niet als het geen levensvatbare route is.


Ook dat maakt dat andere partijen makkelijker te interesseren zijn, omdat het kennelijk op een duurzame manier goed gevallen is.


Als Zorg aan Zet informeren we andere organisaties en gemeenten daarover en brengen hen daarover onderling in contact.


Daarna houdt onze bemoeienis op; in dit verband zijn we leverancier van kennis, maar het is niet onze rol om daarnaast hands-on te participeren.”


 Geslaagd


“Met 22 geslaagden en een nieuwe lichting in de steigers mag je het een succesvol project noemen. Vooral omdat we nog iedereen aan boord hebben.


Heel uitzonderlijk als je het vergelijkt met de reguliere opleidingen, waar je rekening moet houden met minstens dertig tot veertig procent uitval; dat zijn de tegenwoordige cijfers.


Het succes is te danken aan de grote aandacht voor randvoorwaarden in het voortraject en de kwaliteit van het schakeltraject.


Wat zeker ook meespeelt is dat statushouders enorm gemotiveerde kandidaten zijn, maar dat ze ook een grondige selectieprocedure hebben doorlopen.


Ook is veel gedaan aan perceptie: het zorgen voor een realistische kijk op de zorg in Nederland. De kandidaten waren zich zeer bewust waaraan ze begonnen en wat ze allemaal zouden moeten doen en laten.


Daarnaast mag de begeleiding door de gemeente Sittard-Geleen zeker niet ongenoemd blijven.


Ze zijn vanaf het begin nauw betrokken gebleven en hebben veel betekend in het regelen van randvoorwaarden, ook in de uitkeringssfeer.


Zuyderland als ontvangende werkgever zit er ook op een prachtige manier in.


Ze stoppen veel tijd en energie om die personen met een andere culturele achtergrond te begeleiden, zich thuis te laten voelen en op allerlei manieren te helpen de opleiding succesvol af te ronden.


Uiteraard heeft de organisatie daar zelf baat bij, want ze hebben straks 22 gemotiveerde nieuwe medewerkers, maar het vergt toch echt de nodige extra inspanningen en begeleiding om zover te komen.”


Hoe zou dit initiatief zich idealiter moeten ontwikkelen?


Leon: “Dat deze doelgroep permanent in de aandacht blijft van werkgevers.


Ik denk niet dat we gaan zien dat deze groep gewoon meedraait in de reguliere sollicitatieprocedures en opleidingsrondes; daarvoor zullen ze toch te veel specifieke begeleiding nodig hebben.


Maar met het binnen het project ontwikkelde voortraject en schakeltraject zou een voortdurende instroom van statushouders in de zorg zeker mogelijk moeten zijn.


Het zou mooi zijn als alle centrumgemeenten en zorgorganisaties dit als een regulier traject gaan zien. De expertise die met het project is opgedaan is beschreven en deelbaar.


En die informatie wordt voortdurend verder ontwikkeld en verfijnd, waardoor het traject voor alle partijen en deelnemers alleen maar effectiever wordt.”

Terug naar 'Verhalen'
Share by: