Het traject begon met de zesdaagse stage om kennis te maken met het werk van een helpende. “Dat beviel me goed. Ik werd goed begeleid en kwam alles tegen wat als helpende van je wordt verwacht. Ik heb buiten gewandeld met bewoners, in de keuken gewerkt, verjaardagen meegevierd, veel gepraat ook. En assisteren bij het aantrekken van steunkousen, zwachtelen, dat soort dingen.
Eigenlijk allemaal best gewoon voor mij, in Syrië kwam ik in de ziekenhuizen ook veel in contact met ouderen, daarom vond ik de praktijk hier niet zo moeilijk. De begeleiding deed eerst voor wat er moest gebeuren en daarna deed ik het zelf, alleen of met iemand erbij.
Elke dag had ik een andere begeleider bij wie ik terecht kon met mijn vragen. Hoe werkt dit? Wat moet ik hier doen? Hoe moet ik met deze persoon omgaan? Ik kreeg overal uitleg over en dat vind ik ook het leukste; ik wil overal kennis van nemen.”
“Karel was een cliënt die dacht dat ik hem pijn deed, de eerste keer dat ik hem hielp. Ik vroeg hoe dat kwam. Zo zijn we gaan praten en kwam ik erachter dat er niets aan de hand was. Niet veel later waren we vrienden. En nu wil hij graag buiten met me wandelen. Hij moest even wennen, maar toen was alles goed.”
“Een heel geschikte man” Een van zijn begeleiders, zelf nog leerling, is ook enthousiast over zijn toekomstige collega in de zorg: “Normaal is hij aan een gediplomeerde medewerker gekoppeld, dit is de eerste dag dat ik met hem samenwerk en tot nu toe heeft hij gewoon zijn ding gedaan, zal ik maar zeggen.
Voor mij was het hetzelfde als wanneer er een andere leerling meeloopt. Hij vraagt gewoon als hij iets niet weet of begrijpt. Als ik het niet kan uitleggen loopt er altijd wel iemand in de buurt die dat wel kan.
We hebben een heel open cultuur hier. Mahmoud is in mijn ogen een heel geschikte man. Hij loopt overal mee en is nergens bang voor.
Op deze afdeling kom je best veel problematiek tegen, dus je leert veel. Maar het belangrijkste wat een stagiaire hier leert is communicatie.
Met cliënten en met collega’s. Zorgen dat je collega’s weten waar je uithangt en wat je gedaan hebt bij de cliënten. Als leerling moet je altijd overleggen als je gaat handelen, dat moet een tweede natuur zijn.”
Enthousiast Het zal geen verrassing zijn dat Mahmoud enthousiast is over zijn eerste ervaringen in het project. “Het waren lieve mensen en ik ben goed opgevangen.
De omgang met cliënten ging me goed af; we praatten veel en lachten veel; eigenlijk zoals ik het in Syrië ook deed. Soms ging het over hun problemen, soms gewoon over dagelijkse dingen.
Het gaat erom dat je vertrouwen kweekt en dat is wel gelukt. Het bevalt me prima hier; ik heb zin om de echte opleiding te beginnen; de vaktaal leren en dan beginnen met praktijk en theorie, maar dat komt goed.
Eigenlijk was alles mooi en leuk hier en ik ben tevreden.”